But in return, she not prepare her beg. She not listen to my words. Then i yelled at her! Phuh. Bad mom.
So im writing today to admit my mistake. My weakness in dealing or being a mother. We need to change. I need to be more careful. Extra careful. Thanks to my husband for scolding me as i finish yelling! Hahaha.
So, im sharing BAHAYA MENJERIT PADA ANAK! Ini antara kesan yang boleh berlaku kepada anak dan juga ibu bapa!
- Penyebab masalah behavior yang lagi teruk. Ia akan menjadikan perpetuating cycle, maksudnya lagi banyak kita jerit, lagi rebel kanak-kanak. Lagi tidak mendengar kata.
- Tak alah (desentized) dengan volum suara. Kali pertama ibu bapa/guru yelling adalah untuk memberi perhatian. Tapi jika ‘nasihat’ yang selepas-selepas itu pun dalam keadaan menjerit, maka kanak-kanak sudah lali dan tidak sensitive dengan teguran tersebut.
- Ibu bapa makin frust. Sebab kanak-kanak sudah biasa dengan keadaan yelling, mereka tidak akan berubah. Kita yang dewasa ini yang rasa penat.
- Mereka belajar secara tidak sengaja yelling ini adalah pendekatan yang baik. Ibu bapa memberi role model kepada mereka. Jangan marah jika kanak-kanak yelling balik kepada kita ya.
- Yelling adalah bukan satu bentuk mengajar. Sepatutnya, jika kita melihat kanak-kanak membuat salah, kita harus memberi suggestion dan option apa yang betul. Bukan tinggalkan dalam terpinga-pinga.
- Ia menunjukkan ibu bapa hilang control pada kanak-kanak. Kanak-kanak ini kadangkala nak perhatian dan nak test reaksi ibu bapa. Jika kita hilang kawalan, macam mana kita nak didi mereka.
Banyak kan? So, lets be better after this Hanim! Control yourself! Thanks for reading korang! Have a nice day 😉
No comments:
Post a Comment